11.1.12

¡Mi primer artículo!

Pues, como les anuncié hace una temporada, ya me han publicado mi primer artículo. Heme aquí convertido en analista internacional. Increíble. Qué no habrá por el mundo adelante.




Es una publicación exclusivamente (que yo sepa) digital, el Informe Anual 2011-2012 del Instituto Galego de Análise e Documentación Internacional.

El artículo tiene muchas pegas; la principal es que es muy corto y no da para mucho. Y además creo que en gallego (porque está en gallego; lo siento por bastantes de ustedes) escribo peor. Pero para qué negar lo contento que estoy. Sobre todo, porque he visto que esto es asequible; y que, si lo es ahora, mucho más lo será cuando haya avanzado en mis estudios y tenga algo mejor que decir.

En el enlace aparece el anuario completo. Con nombres y apellidos de los colaboradores, claro. Como en los concursos de la radio, los que hayan estado atentos a estas entradas sabrán cuál es mi artículo, y por tanto conocerán mi verdadero nombre, que durante siete años he mantenido oculto. Y no solo eso, sino que, como premio especial, en las últimas páginas verán, entre las de todos, ¡mi foto! A ver si adivinan.

Lo dicho: estoy muy contento. Espero que sea el primer paso de, por lo menos, un agradable paseo.


29 comentarios:

  1. ¡¡¡Qué alegría, ser la primera en felicitarte!!!
    Muy favorecido, en la foto...
    ¡¡Enhorabuena!!

    http://madredemarte.wordpress.com/

    ResponderEliminar
  2. Enhorabuena!!!!
    Enhorabuena!!
    Enhorabuena!!!

    Esas cosas deben molar mucho y dan mucha satisfacción y suben el ego..sensaciones todas que hacen sonreir.

    me alegro mil.

    ResponderEliminar
  3. y ahora el seguimiento..que con el entusiasmo se me olvidó.

    ResponderEliminar
  4. Porto, ¡felicidades!
    Voy a leerlo luego, a ver qué analiza mi analista favorito.
    Hace mucho que no te vemos por aquí, ¿no?

    ResponderEliminar
  5. Enhorabuena! Leido.
    Estaría bien analizar por qué la "voluntad de hacerlo" es frágil. ¿Será que la carne sigue siendo débil?

    ¿Tendremos la clave en la palabra de verificación? Robuta

    ResponderEliminar
  6. Gracias, gracias, estimado público... En serio, gracias. Y gracias por el piropo, Madre.

    Hacen sonreír bastante, sí :)

    Aroíña, la última vez fue un visto y no visto que me impidió veros. Pero creo que este año me/nos dejaremos ver más.

    Un beso, Cal.

    Será, será, Taliesín.

    Besos y abrazos.

    ResponderEliminar
  7. Hay que joderse, toda la vida pensando que se apellidaba usted Fontela y resulta que es Larson.


    Sirwood

    ResponderEliminar
  8. Enhorabuena, Porto!!!

    Los esfuerzos dan sus frutos.

    (Y qué guapo...)

    ResponderEliminar
  9. Las clava usted, Sir.

    Gracias, Filla, y gracias :)

    Y espero que algún cazatalentos piense lo mismo que usted y eso me permita dar el salto definitivo al audiovisual, que cunde mucho más.

    ResponderEliminar
  10. Xa q toca galego... en galego te digo NORABOA!
    Leereite noutro intre, e por suposto xogarei a buscar o teu nome e a foto, pero son malísima nestes xogos, porq seguro q nos temos visto en Viveiro ou no Caolín moitas veces

    Dende a neboa de Lugo

    ResponderEliminar
  11. Un don que tengo.


    S.

    ResponderEliminar
  12. Grande, Larson, GRANDE.

    Que no se me ofenda nadie, pero leerlo en galego me resulta gracioso.

    ResponderEliminar
  13. Ya estamos...

    NáN, es broma!

    Oirlo en (alguna) gente que no lo habla habitualmente hace más gracia todavía.

    ResponderEliminar
  14. Enhorabuena Porto. Todo es empezar.

    ResponderEliminar
  15. Muchas felicidades!Enhorabuena!
    Nunca comento pero hoy si.

    Lectora

    ResponderEliminar
  16. ¡Enhorabuena, Porto! Y sí, qué no habrá por el mundo adelante... El futuro es nuestro. Felicidades y un abrazo.

    ResponderEliminar
  17. Buenos días.

    Gracias a todos; en especial a esa Lectora que hoy sí ha comentado: muchas gracias.

    Que conste, Jesús, que lo decía en tono catastrofista: si yo puedo publicar algo como esto, quién no estará escribiendo por ahí.

    Alma, a ver se é verdade e nos vemos.

    NáN, como dice Filla, es más gracioso oírlo, en algunos casos.

    ResponderEliminar
  18. Enhorabuena, señor. ¡Y en lengua vernácula! No conocía el boletín este, pero está interesante. En cuanto a la brevedad del artículo... hay que sintetizar. Oye, puedes colgar la versión extendida en el blog, ¿no?

    ResponderEliminar
  19. Gracias, señor.
    No, no es muy conocido. Bueno, ninguno de estos lo es fuera del mundillo, claro, pero en este caso no sé ni si entre los iniciados lo es. Verás, si lo lees, que es bastante crítico, en general; aunque dentro de una "seriedad" académica, parece. Pero que conste que yo apenas he empezado a leer las publicaciones del Instituto.

    No hay versión extendida; es un artículo hecho en concreto para esto, con la idea de resumir lo más destacado del año en ese tema.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  20. ¡OH DIOS MÍO, EL NOMBRE REAL! Con lo que a mí me gusta eso de desvelar identidades ocultas, ¡es tan de superheroes!

    Y tras leer con el ceño fruncidísimo y cotejar datos y consultar mil fuentes y al menos catorce agencias internacionales de espionaje ya sé quien eres, tras siete años, por fin...

    ¡El doctor Jared D. Larson, supongo! ;)

    Felicidades Porto, y un abrazote.

    ResponderEliminar
  21. Parabéns doutor, xa sabia eu que eras un tipo moi empollon e ademas moi guapo, que saíches moi ben na foto e o informe e o teu articulo esta moi interesante e aínda que non me creas sinto orgullosa de ti e dos teus logros e mira por onde que na caratula do libro, aínda que o teu non o creas saíu un pedaziño de Chile, na parte da maquetacion, logo di capas, que son de seguro as imagenes do informe, baséanse de onde fuerons sacadas e di DIARIO LA TERCERA que é o unico no mundo que é de CHILE.

    Mándoche bicos e un aperta moi grande...Desde Chile con 38 graos hoxe de calor.

    Y el palabro al parecer nos quiere decir mas que algo: HOLYBLOG, ejejejejejeje!

    ResponderEliminar
  22. Buenos días.

    Gracias, Deivid. Pero no lo difundas, por favor. Más que nada, porque tendría que ir matando a un montón de gente, en lugar de solo a ti.

    Ro, me lo creo; ¡eres siempre tan cariñosa conmigo! Muchas gracias.
    ¡Pero aún no soy doctor, ¿eh?! De hecho, recién empecé la tesis.

    ¡¡Increíble el palabro: Santo blog!!

    ResponderEliminar
  23. Noraboa! De momento por chegar ata aí. Agora vou lelo...;)
    E na foto, pois coma sempre, moi guapo.

    LLS.

    ResponderEliminar
  24. Grazas, L. Ruborízame vostede ;)

    ResponderEliminar
  25. PARABÉNS!!!

    Algúns dos casteláns falantes (e non galegos) que lemos o seu blog, entendemos o galego un poouco, aínda que non o falemos nada ben.

    Lo mejor de una victoria es el camino hasta ella.

    Unha aperta.

    (agora mellor, non?)

    ResponderEliminar
  26. Se repite usted, 1730...

    Gracias.

    ResponderEliminar
  27. Algunos sueños sí se cumplen. Esto es sólo el principio.Ya sabes que el tema me interesa mucho, estaré pendiente de esa tesis y de futuras publicaciones.

    Berta

    ResponderEliminar
  28. Bueno, al menos no parecen ir por mal camino.

    Gracias, y bienvenida.

    ResponderEliminar